کميسيون بررسی نشريات علمی کشور مرجع تعيين اعتبار علمی مجله های علمی کشور است. در آيين نامه کميسيون، تعريف فشرده ای از مقالات اين دو نوع مجله ارائه شده است، اما در ادامه تعريف جامعتری را مشاهده خواهيد کرد:
“هر توليدی که به دنبال جستجوی حقايق و برای کشف بخشی از معارف و نشر آن در ميان مردم و به قصد حل مشکلی يا بيان انديشه ای در موضوعی از موضو ع های علمی، از طريق مطالعه ای نظام مند، برای يافتن روابط اجتماعی ميان پديده های طبيعی به دست آيد و از دو خصلت اصالت و ابداع برخوردار باشد و نتايج آنها به کاربردها، روشها و مفاهيم و مشاهدات جديد در زمينه علمی با هدف پيشبرد مرزهای علمی و فن آوری منجر گردد، علمی – پژوهشی قلمداد می شود.”
مقالات علمی پژوهشی به آن دست از مقالاتی گفته می شود که حاصل پژوهش ها و تحقیقات توصیفی و آزمایشگاهی است. این نوع از مقالات از نتایج تحقیقات استخراج می شوند و به منظور منتشر کردن یافته ها و دست آوردهای تحقیقاتی و پژوهشی نوشته می شوند و در مسیر تولید دانش و توسعه آن کمک زیادی می کنند.
محقق در مقاله علمی پژوهشی باید بتواند حرفی نو بزند و از جهتی می توان گفت که رکن یک مقاله علمی پژوهشی نوآوری است. از طرفی دیگر جنبه علمی و محتوای کاملا علمی دارد که باید پیام مشخص داشته باشد و یافته ها و نتیج پژوهش های شما را در دانش بشر منتشر کرده و به این دریا چیزی اضافه کند.
برای نوشتن یک مقاله علمی پژوهشی باید بتوانید طرحی مدون و ساختاریافته بچینید و تحقیقاتی دقیق و استاندارد انجام دهید تا بتوانید نتایج قابل قبولی را ارایه دهید. از طرفی این نوع مقالات در مجلات تخصصی و حرفه ای چاپ می شوند و به دلایل شرایط این نوع از مجلات و فضایی که برای شما برای گزارش نتایج پژوهش تان در اختیارتان قرار می دهند باید مختصر باشند و در عین حال گزارش پژوهش و تحقیق شما باید به گونه ای نوشته شود که تمامی جنبه های مهم و دست آوردی تحقیق و پژوهش شما را بازگو کند.
مقالات علمی پژوهشی گزارشی از پژوهش و نتایج آن به جوامع علمی است و باید به گونه باشد که خوانندگان آن بتوانند تحقیق و هدف شما از آن و همچنین نتایج آن را با مطالعه مقاله شما دریابند. علاوه بر این هر محقق دیگری بتواند با مطالعه مقاله شما پژوهش شما را تمام و کمال از اول تا انتها دوباره انجام دهد.
هدف مقاله های علمی پژوهشی گزارش نتایج و دست آوردهای شما از یک تحقیق و یا پژوهش علمی است و مخاطبان آن اکثرا اساتید دانشگاهی، دانشجویان به خصوص دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی و هر پژوهشگر و محققی که در مراکز تحقیقاتی و علمی مشغول به کار است، می باشد.